Uwaga: Oryginalne formatowanie i łamania nie mogą być pokazane z powodu długości wielu linijek.
O centaurach
Ścierają się rym o rym ostrzone wiersze ze szczękiem
—– nie ufaj ścisłym rozmysłom, by żaden cię nie opętał,
—– nie ufaj palcom jak ślepcy,
ni oczom jak sowy bezrękie —–
oto głoszę namiętność i mądrość
ciasno w pasie zrośnięte
jak centaur. —–
Wyznaję dostojną harmonję męskiego torsu i głowy
z rozrosłem ciałem ogiera i cienką pęciną nogi ——
–– do żeńskich chłodnych policzków
i kłębów okrągłych kobył
galopują wspaniałe centaury
w dzwonie podków z łąk mitologji.
Ich namiętność skupioną i mądrą
i ich mądrość płomienną jak rozkosz
odnalazłam w dostojnej harmonji
i stopiłam w pasie i sercu.
Popatrz:
namysł
o twarzy antycznej
zgrzanym koniom zawierzył swą boskość,
jak spętane rumaki po jaskrach
drżące zmysły pędzą po czerwcu.